Op deze eerste vond na de zomerstop met als gast spreker en vriend van de club; Marsel van oosten bezochten er 30 leden en 45 gasten de avond.
Kickoff
Marsel en Daniella zijn tegenwoordig maar liefst 9 maanden per jaar op reis, voor het geven van workshops maar uiteraard ook voor hun eigen fotografie. Ze maken hierbij niet alleen mooie plaatjes, maar ook achter de schermen worden er beelden gemaakt, zoals iphone snapsots. Het reizen gaat van hot naar her, Marsel zal ons deze avond meenemen naar elke bestemmingen.
Amerika
Marsel is dit jaar verkozen tot Travel Photographer of the Year (TPOTY), met zijn serie over de moerassen van Texas en Louisiana. Deze serie bestond uit een 4 tal zwart-wit beelden. Het moeras landschap is vooral mooi in de herfts, met mooie kleuen en mist. Het bestaat uit een woud van cypressen in moeras, waarvan veel gedeeltes alleen via kayak bereikbaar zijn.
Landschap fotograven zijn veelal bang voor mensen, maar Marsel niet. En mens in je beeld geeft schaalgevoel, gevoel voor avontuur. En het is daarnaast makkelijker om verbinding te voelen met het beeld. In de moerassen wordt meestal gefotografeerd uit de boot, een statief plaatsen is daarbij niet mogelijk. En als je toch vanaf statief wilt, en uit de boot moet, dan eerst even de diepte peilen met een peddel.
Bij een lagere waterstand is de mooie onderkant van bomen duidelijk zichtbaar, met de kenmerkende brede wortels en donkere randen. We gaan over 2 maanden weer terug!
Er zijn ook vogels, zoals de white egret (kleine zilverreiger), Marsel toont een beeld uit Texas van de herfst, Waarop de witte reiger duidelijk afsteekt tegen de achtergrond. Genomen met een telezoom lens, vanwege het gebrek aan een statief, door het gebrek aan vaste grond. Met een telelens is het moeilijker om te kaderen.
Varen moeilijk door watervegetatie (Texas) is moeilijk, het lijkt wel een grasveld. de Kayak is wel stabiel, maar varen gaat langzaam vanwege de vele begroeiing. Vaak was het tegen het vriespunt aan, dat is best afzien. Uiteraard hopend op geen wind, vanwege de mooiere refelcties.
Bij uitstappen zak je wel een halve meter weg. Je moet je voortdurend vast houden aan het statief,
Heel moeilijk om foto’s van te maken, marsel is gewend aan strak en clean. Wachten op mooi licht
Cameratas in een drybag, voor het geval van omslaan. midden in de nacht vertekken, met led op hoofd. Dan met scherming naar de zon varen voor mooi tegenlicht, dat betekend wel in de ochtend flink wat kilometers maken.
Overal waar je kijkt is het mooi, dat is moeilijk om te forograferen. Uitdaging was de scherpte-diepte. normaal doet Marsel dat met stacken, maar dat ging hier niet vanwege de beweging van de kajak. We varen met GPS, zodat je de route weer terug kunt vinden. Wel zo handig in het donker.
Soms waren we al om 6 uur aan de gang in de ochtend, dan terug en de beelden inladen, en weer klaarmaken voor de avond. Het lijkt bijna werk.